Nostalgia

Świta . Od prawie miesiąca po 4 niebo zaczyna jaśnieć ..
Właśnie skończyłam pracować . Odkładam szydełko , chowam wszystkie włóczki i układam na swoim miejscu . Powinnam iść spać , wszak już prawie dzień ..
Jednak jest tak pięknie na dworze , że grzechem było by nie wyjść , nie zobaczyć jak wstaje dzień ..
Idę . Biorę psa , ubieram sweter .
Świat nie wygląda tak samo jak będzie z godzinę ,czy nawet mniej . Jest cicho . Ciszę przerywa tylko radosne świergotanie , już zupełnie inne niż jeszcze miesiąc temu . Teraz świergotają tak "letnio" , budząc i witając nowy dzień :-)
Samochody nie jeżdżą , ludzi nie widać .. jestem ja i przyroda . Trawa pokryta kropelkami rosy , zabłąkane motyle nocne szukają miejsca ,żeby przycupnąć i schować się przed światłem dnia ..

Patrzę do góry w okna .. w środku smacznie , głębokim i spokojnym snem śpią moje dwie wielkie miłości ..  Zaraz do nich dołączę .. jeszcze chwila .. momencik .. niech ten spokój trwa ..

W oddali słyszę wyraźnie turkot pociągu .. Głośny i równy - nie wiem gdzie i kto mi to powiedział ,ale jeśli dobrze słyszę jadący po torach pociąg - latem będzie piękna pogoda - zimą , mroźny dzień - ile w tym racji , nie wiem ,ale zawsze mi się to sprawdza .

Jest pięknie . Mogłabym wziąć kubek pysznej gorącej kawy i przycupnąć na schodku przed domem ..  Chłonę każdą chwilę , napawam się spokojem .. bo zaraz zacznie się gonitwa , czas zacznie pędzić jakby oszalał ..
Gasną latarnie ..
Pora spać ..



Dzień Dobry :-)